Słońce oświetlało swymi złocistymi promieniami cały pawilon. Miało się wrażenie, jakby było się skompanym w złotym morzu, które nie miało końca. Wiatr, który zwykle tam wiał przy rzaże palącego słońca przyjemnie targał ich włosami i gładził rozpalone lica. Dwójka ludzi wędrowała tymi stronami, by wydostać się wreszcie z miasta i wyruszyć na misję. Była to niska dziewczyna idąca z przodu i wysoki chłopak zostający w tyle przynajmniej na pięć metrów od niej.
- Destinee, wiesz chociaż dokąd masz się udać...? - zapytał nagle spokojnym głosem, przymykając niebieskie, wąskie oczy przed wiejącym wiatrem i rozsypanymi wokół długimi włosami, które unosiły się na nim jakoby płynęły po falach owego złotego morza.

- W takim razie to jest jak szukanie igły w stogu siana... - zamyślił się na chwilę, po czym odparł - Destinee, spróbujmy tego, dizęki temu będę spokojniejszy o ciebie... - wyjął z kieszeni talię kart, rozłożył je wszystkie starannie na posadzce, po czym zaczął kolejno odkrywać każdą z nich. - Karta słońca... Mamy szczęście! Zwiastuje, że najbliższa przyszłość przyniesie ci spełnienie... - powiedział, a w myśli dodał: "Słońce sprzyja także miłości. Pozwala rozkwitnąć nowemu uczuciu lub podbudować stare..." - zaczerwienił się nieco, po czym odkrył pośpiesznie następne karty. - Dziewiątka pucharów - szansa na spełnienie marzeń... - znów w jego myśli pojawiła się iskra, która sprawiła, że stał się jeszcze czerwieńszy niż poprzednio - "Możliwe zaręczyny lub ślub...?" - znów kontynuował rozkładanie kart - szóstka mieczy... Symbolizuje podróż... - po odkryciu następnej karty, na jego twarzy pojawił się strach...

Chłopak utkwił wzrok w karcie na której namalowany został człowiek stojący na skarpie z tobołkiem na ramieniu i psem u nogi. - T-to głupiec... - powiedział prawie szeptem - Karta przedstawiająca wygnańca, kogoś, kto nie posiada jeszcze własnego miejsca pod Słońcem, kto nie wie, dokąd zmierza i dlatego rozgląda się na różne strony. Jest wystawiony na atak wrogich sił, co symbolizuje pies szarpiący mu spodnie... Następnie Piątka pucharów! Przepowiada ona trudne czasy, ale jednocześnie daje nadzieję... Co to może oznaczać...? - chłopak niepewnie odkrył kolejną kartę - Karta Diabeł oznaczapokusę i oszustwo... Nie rozumiem... - powiedział, kręcąc przecząco głową.

- Gdybym tylko potrafił ci odpowiedzieć Destinee... Sam nie znam odpowiedzi na to pytanie... - powiedział spokojnie, składając karty, które wsadził do pokrowca uplecionego z przędzy włosów jednorożca, po czym wstał z posadzki i otrzepał swoje ubranie. - Dowiemy się odpowiedzi w swoim czasie...

Chłopak kiwnął głową, patrząc ostatni raz na złoty horyzont, rozciągający się przed nimi. Wkrótce zapadnie zmrok.
- Ruszajmy... - powtórzył po niej szeptem, odwracając się na chwilę za siebie, by popatrzeć na białe mury miasta. - "Żegnaj ukochane Miasto Słońca... Obronię ją choćby kosztem własnego życia... Przysięgam na dobro boga słońca, który kocha nasze ziemie... Miej nas w swej opiece... A gdy wrócimy... Powitaj z otwartymi ramionami..."