Gdy zapadał zmierzch, miejsce to tętniło życiem. Tak było i dziś..Poprzez tłum spieszących sie we wszystkie strony kupców i handlarzy przeciskał się niski chłopiec...Widać było ,ze się gdzieś spieszy...W ręce trzymał jedną zlotą monetę:"Muszę ją mądrze wydać" Pomyslał mocno ściskając krążek w dłoni. Jego bystre oczy dokładnei lustrowały każde stoisko, by wypatrzeć tą jedną jedyną rzecz jaką chciał mieć..:"Jest!" Krzyknął nagle uradowany:"Pióro Feniksa!" Na jednym ze straganów widniało długie, płonące pióro feniksa zamknięte w złotej klatce:"Musze go mieć! Obiecałem handlarzowi.." Chlopiec dorabiał sobie jako pomocnik starek kupca, który w zamian za wynegocjowanie niższej ceny na towar, który potem sprzedawał drozej dawał mu jedzenie. Chłopiec bez wahania podszedł do stoiska;"Przepraszam..Chciałbym to pióro feniksa..Moja babcia choruje na rzadką chorobę i tylk oono moze ja uleczyć..a mam tylko jedna złotą monetę bo jestesmy biedni.." W oczach chłopca pojawiły sie łzy...

"Eeeee" Chłopiec nie wiedział co zrobić..Stał teraz przed wielkim dylematem:"Dobra Pani...Lekarz babci nei mówił m ico to za choroba..Powiedział tylko że mam przynieść pióro Feniksa i sie śpieszyć" Jego głos stawał sie coraz bardziej trzesący a sam był bliski aktorskiemu płaczu:"Mam jeszcze to.." Dorzucił i wyjąl z kieszeni sześć kolejnych złotych monet:"To oszóstwo.." Pomyślał:"Ale gdy tego nei zrobię, pójdę spać głodny..." Chłopiec miał dar zamiany pewnych przedmiotów np: jak kamieni w drogocenne kroszce takie jak złoto czy kryształ..Nie uzywał tej umiejętności, gdyś nei znosił kłamastwa i oszostwa...Ale tym razem nie miał wyjścia...Nagle zawahał sie przed swoją decyzją:"Dobra pani! ja pani wszystk owyjaśnię! Obiecałem to pióro kupcowi, a on obiecał, że da mi w zamian kolację..Nie jadłem od trzech dni.." Tym razem nei wytrzymał..Rozpłakal sie jak małe dziecko...

"Dziękuję dobra pani!" Powiedział poczym pobiegł w stronę wskazanego stoiska:"Bardzo prosze coś do jedzienia!" Wydukał poczym podał monety kobiecie